ปลดปล่อยนักเขียนในตัวเรา
นาตาลี โกลเบิร์ก กวี นักเขียน ครูสอนการเขียน นักวาดภาพ ปฏิบัติธรรมพุทธ-เซน หนังสือเล่มนี้เป็นการเขียนบันทึกสั้นๆที่เกี่ยวกับการปลดปล่อยตัวตนภายในของเราออกมาผ่านการเขียน มีตัวอย่างภายในชั้นเรียนของท่านด้วย ผมอ่านแล้วชอบมาก เลยต้องขอสกัดมาสอนตัวเองและแบ่งปันต่อ
# จงเชื่อมั่นกับความคิดที่แล่นเข้ามาในหัว เขียนมันออกมา และให้ความหมายไปตามแต่ใจปรารถนา
# นักเขียนไม่ได้เขียนเพื่อบอกอะไรคนอื่น หากแต่เขียนเพื่อบอกกับตัวเองมากกว่า
# การเขียนคือการฝึกจิต สติ สมาธิ สามารถนำไปปรับใช้ได้กับการดำเนินชีวิตทุกรูปแบบ
# กำหนดเวลาเขียน 10 นาที 20 นาที….1 ชั่วโมง แล้ว – เขียนไปเรื่อยๆอย่าหยุด ปล่อยไหล ไม่กังวล ไม่ควบคุม ไม่แก้ เขียนออกมาจากทุกส่วนของร่างกาย
# การเขียนก็เหมือนการฝึกวิ่ง ยิ่งฝึกวิ่งยิ่งวิ่งได้ดีขึ้น แล้วก็จะรักมันจนหยุดวิ่งไม่ได้ ดังนั้นเขียนให้ได้ทุกวัน
# การฝึกเขียนเป็นพื้นฐานของงานเขียนในทุกรูปแบบ
# จดหัวข้อฝึกเขียนที่ผุดขึ้นมาในหัว หรือเรื่องที่เราหมกมุ่นอยู่ในใจ ทำเป็นบัญชี เพื่อการหมักบ่มและใช้ในการเขียนครั้งต่อไป
# การฝึกเขียนจะช่วยให้ความรู้สึกนึกคิดอ่อนโยนขึ้น ช่วยให้เรายืดหยุ่นมากขึ้น
# จงใส่รายละเอียดจากชีวิตจริงลงไปในงานเขียน แล้วบรรจงใช้จินตนาการลากเรื่องให้ยาวออกไป
# นักเขียนจะใช้ชีวิตรอบที่สอง ด้วยการนั่งลงมองดูชีวิตตัวเอง ทบทวนมันอีกครั้ง พินิจทั้งเปลือกนอกและรายละอียดภายใน แล้วเขียนมันออกมา
# ถ้าอยากเป็นนักเขียนที่ดีให้ทำ 3 อย่างคือ อ่านมาก ตั้งใจฟังอย่างลึกซึ้ง และเขียนให้มาก
# อย่าเขียนเพียงแค่บอก แต่จงแสดงให้เห็น รู้สึก และสัมผัสได้ ใส่ลมหายใจแห่งชีวิตลงไปในเรื่อง
# อย่าปล่อยให้งานเขียนของเรากองสุมอยู่เฉยๆ เอามันออกมา แล้วแบ่งปันให้กับผู้อื่น
# หน้าที่ของนักเขียนคือ เขียนเรื่องธรรมดาให้มีชีวิตชีวาขึ้นมา ปลุกเร้าให้มองเห็นความพิเศษในความธรรมดา
# เขียนไปทำไม เราเขียนเพื่อปลุกความมีชีวิตชีวา เพื่อค้นหาสิ่งซ่อนเร้นที่อยู่ในห้วงลึกของจิตใจ ดึงมันออกมาและเติมแต่งสีสันรูปทรงให้กับมัน
# เมื่อเขียนไปมากแล้ว ก็ย้อนกลับมาอ่านทวน ซาบซึ้ง ขัดเกลา หรือนำไปเขียนต่อได้อีก
ขอให้เพื่อนๆมีความสุขและสนุกกับการเขียนกันนะครับ
รักจากหมอคิม
17 ธันวาคม 2561
